Σήμερον:
Overclocking
Αναποφασιστικότητες
Overclocking
Βομβαρδισμένο τοπίο. Όλες οι οριζόντιες
επιφάνειες στο δωμάτιό του έχουν γίνει επέκταση του γραφείου και το multitasking[1] δίνει και παίρνει. Απλωμένες
σημειώσεις, φωτοτυπίες και «μαγικές λύσεις» από προ-προπέρσινα θέματα. Ο
πίνακας ανακοινώσεων γεμάτος χαρτιά με τύπους, που κάνουν κούρσα για μια θέση
σε ένα χαρτάκι λίγων τετραγωνικών εκατοστών. Ένα χαρτάκι που θα γραφτεί
κυριολεκτικά την τελευταία ώρα και που ίσως εν τέλει αποδειχθεί και αχρείαστο.
Στο υπόλοιπο σπίτι η ίδια εικόνα. Τα ρούχα
πάνω στο πλυντήριο έχουν γίνει ζιγκουράτ[2] . Το ίδιο και τα σκεύη
μέσα στον νεροχύτη· το ενδεχόμενο να φάει τη σούπα με πιρούνι πλέον δεν του
κακοφαίνεται και τόσο.
Με μια λέξη: χαμός. Χάνει το Matlab το PC και το PC το Matlab. Διαβάζει με το‘να μάτι στο
χαρτί και τ’άλλο στο DropBox, μήπως και φανεί τελευταία
στιγμή κάποια φωτογραφία, ανθρωπιστική βοήθεια από τους περσινούς.
Μέρες τώρα, το ημερολόγιο έχει δώσει τη θέση
του στο ρολόι, όπου βλέπει τα τέταρτα ως τέρατα ρευστά, που ξεγλιστράν
ανεξέλεγκτα, όπως το βραστό νερό μέσα απ’ το σουρωτήρι.
Τσάγια, καφέδες, τσιγάρα, βρίσκουν το δρόμο
τους προς τον εγκεφαλικό του φλοιό, τιμώντας το, καθιερωμένο πλέον,
τετραμηνιαίο ραντεβού τους για ξέφρενη παρτούζα. Στο προεδρείο της λαμπρής
αυτής συνόδου: τα σοκολατοειδή, που κάποιες φορές θα παίξουν οπωσδήποτε και το
ρόλο του βραδινού, συνήθως με το άλλοθι γκοφρέτας ή μπισκότου.
Ο καλός ύπνος κατρακυλάει στο τέλος της
λίστας με τις προτεραιότητες και ξαναπαίζεται το γνωστό έργο. Θα τον διακόψει
και πάλι μια συμμορία από σκληροτράχηλα ξυπνητήρια ή και κάποια άσκηση που
προσωρινά έχει πάρει τις διαστάσεις εμμονής. Το ξύπνημα είναι πάντα απότομο και
ακολουθεί έγερση ορμητική, χάρη σε τραγούδια προσεκτικά ξεδιαλεγμένα, που
διεγείρουν με τη μουσική, αλλά και με το στίχο. Η RAM του υπολειτουργεί και οι
επιμέρους εργασίες συντονίζονται με χρήση αυτοκόλλητων χαρτακίων. Μπορεί να μη
θυμάται πριν πόση ώρα έφαγε και τι έφαγε, αλλά λύνει στο μισάωρο προβλήματα που
πριν κάνα-δυο χρόνια αδυνατούσε ακόμα και να τα συλλάβει.
Και είναι αυτό ακριβώς που τον ωθεί να κάνει
άλλη μια υπέρβαση. Τίθεται λοιπόν το ερώτημα: θα τα καταφέρει; Και αν ναι, αυτή
τη φορά θα μπορέσει να περιορίσει το φυσικό τίμημα; Τα λουμπάγκα, τις κράμπες,
τις τενοντίτιδες, τους πονοκεφάλους κλπ, κλπ…
Αυτό το βάρος, φίλε, που νοιώθεις στη βάση
του κρανίου δεν είναι τα αυχενικά που προκαλεί η κακή εργονομία. Είναι η
εξεταστική καθαυτή που σου έχει κάτσει στο σβέρκο. Οπότε φίλα σταυρωτά την
αγαπημένη σου και τους φίλους και πάμε για έναν εξοντωτικό μήνα…
«Ε, δεν
το γαμείς; Αντβέρσιτυ ις του μπι εξπέκτιντ… Μπρινγκ ιτ ον, μαδερφάκερς!»
κόποι-λεφτ, June 2013, All
Nights Reversed
Αναποφασιστικότητες
Αυτή τη
φορά δεν έχει μουσική, έχει blogoπαίγνια:
Αυτός
που δεν ξέρει αν θα ψηφίσει το Λ.Α.Θ.Ο.Σ. ή τη Χαζή Κραυγή: αναποφασίστας*
Αυτός
που ψάχνει αφορμές για να συνδέσει το οποιοδήποτε κοινωνικό πρόβλημα με τους
ξένους που του καταστρέφουν τη χώρα: προφασίστας
Ο
προφασίστας που στη ρητορεία του υιοθετεί ένα απόλυτο ύφος και δεν ανέχεται
καμία αμφισβήτηση ή άρνηση: καταφασίστας
Αυτός
που μιλάει με στόμφο για την ανώτερη φυλή όπου ανήκει: εμφασίστας
Αυτός
που, σε μια χώρα που έζησε τη γερμανική κατοχή, δηλώνει ταυτόχρονα και εθνικά
υπερήφανος και νεοναζί: αντιφασίστας
Ο
νεοναζί που υιοθετεί το look της χαζής κραυγής: επιφασίστας
Και δώρο, 2 χαζή-κραυγή-facts:
Στα
ψοφοδέλτια της χαζής κραυγής, τα στελέχη του κώματος γράφονται με Arial Greeks.
Οι χαζοκραυγίτες στον φραπέ τους βάζουν αρείο πάγο.
* Αυτό
το πρώτο είναι ένα ανέκδοτο που είχε κυκλοφορήσει πέρσι τέτοιο καιρό. Με αφορμή
αυτό λοιπόν, έγραψα και τα υπόλοιπα.
Αναφορές, παραπομπές &
ερεθίσματα:
[1] Human multitasking
[2] Ziggurat
